Modlitwa wstępna
Panie Jezu Chryste, Ty wzywasz niektórych ludzi do szczególnego udziału w Twoim Krzyżu, wśród nich jest św. Teresa Benedykta od Krzyża, córa Narodu wybranego. Ta, której serce pozostawało niespokojne i nienasycone, dopóki nie spoczęło w Tobie, Jedynej Prawdzie, która wierność swemu Oblubieńcowi przypieczętowała śmiercią męczeńską. Potrzeba, aby wytrwałe poszukiwanie prawdy o Bogu i człowieku stało się udziałem każdego z nas. O tę łaskę pragniemy Cię dziś prosić zarówno dla nas jak i tych, którzy poszukiwanie prawdy zarzucili, którzy odrzuciwszy Boga gardzą człowiekiem siejąc niesprawiedliwość i niepokój. Ufni we wstawiennictwo św. Teresy Benedykty prosimy Cię, by naszemu nieustannemu poszukiwaniu prawdy towarzyszył Twój pokój i abyśmy go nieśli tam, gdzie jest go brak.

Stacja pierwsza – Skazanie
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Mieć pragnienie zbawienia innych jak Jezus

„«Pójdź za Mną», usłyszał także Szczepan i podążył za Chrystusem, do walki z mocami ciemności i zaślepieniem upartej niewiary. Zaświadczył
o Chrystusie słowem i swoją krwią. Poszedł za Nim w Jego Duchu, Duchu miłości, który grzech potępia, ale grzesznika kocha i jeszcze w obliczu śmierci, wstawia się przed Bogiem za oprawcami” (ES 109).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, przyjmujący wyrok śmierci, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja druga – Przyjęcie krzyża
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Godzić się na krzyż dany przez Boga

„Krzyż wewnętrzny czy zewnętrzny, który sam Bóg nam nakłada, zawsze jest skuteczniejszy, niż umartwienia według naszego własnego wyboru. Droga Zbawiciela była od początku do końca drogą Krzyżową” (ES 32).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, z miłością obejmujący krzyż, naucz nas żyć w prawdzie
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja trzecia – Upadek
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Z Chrystusem dźwigaj upadłych

„Miłość Chrystusa nie zna granic, nie kończy się nigdy, nie cofa się na widok brzydoty czy brudu. Pan przyszedł na świat dla grzeszników, nie dla sprawiedliwych i jeśli Jego miłość naprawdę żyje w nas, powinniśmy robić to, co On: wyruszyć na poszukiwanie zagubionej owcy” (ES 104).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, powstający z upadku, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja czwarta – Spotkanie z Matką
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Umiej cierpieć jak Matka Boża

„Ból Matki Bożej jest ogromny jak morze, jest Ona w nim zanurzona; ale jest to ból całkowicie opanowany; Matka Boże kładzie mocno rękę na sercu, aby nie pękło” (ES 33).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, spotykający Swą Matkę w godzinie Swej męki, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja piąta – Pomoc Szymona
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Bądźmy dla innych bez stawiania warunków

„Dla chrześcijanina żaden człowiek nie jest „obcy”. Każdy jest zawsze „bliźnim”, który może nas potrzebować i nie ma znaczenia, czy jest on nam bliski czy nie, miły czy niemiły, «moralnie godny pomocy» czy nie” (ES 104).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, przyjmujący pomoc Szymona, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja szósta – Miłosierdzie Weroniki
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Bądźmy obrazem Boga
„Boskie światło już w naturalny sposób zamieszkuje w duszy, lecz dopiero wtedy, gdy dusza opróżnia się dla Boga ze wszystkiego co Nim nie jest – i to nazywa się kochać! – wtedy dopiero może się stać prześwietlona i przeobrażona w Boga” (ES 74).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, pocieszony przez gest Weroniki, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja siódma – Drugi upadek
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Wyciągajmy wnioski z potknięć i upadków

„Jeśli wieczorna rewizja minionego dnia pokaże, że wszystko było łataniną, zostawiającą wiele zaplanowanych rzeczy niewykonanych i obudzi w nas głębokie zawstydzenie i żal – przyjmijmy jeszcze i to, składając siebie w ręce Boga i Jemu się oddając. W ten sposób spoczniemy w Nim i rzeczywiście odpoczniemy, aby rozpocząć nowy dzień jako nowe życie” (ES 85).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, upadający po raz drugi, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja ósma – Jezus i niewiasty
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Niewiasty bądźcie Miłością

„Najbardziej wewnętrzna zasadą formy (Formprinzip) duszy kobiecej jest miłość, tak jak miłość tryskająca z Serca Bożego. Swój zasadniczy kształt dusza kobieca osiąga w najściślejszym zjednoczeniu z Sercem Bożym w życiu eucharystycznym i liturgicznym” (ES 54).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, pouczający niewiasty, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja dziewiąta – Trzeci upadek
Zmiłuj się nad nami Panie!
U Jezusa szukajmy mocy w słabości

„Jeśli wszystkie biedy naszego życia złożymy ufnie w Sercu Jezusa, wtedy nie obciążają nas one nad miarę i nasza dusza pozostaje swobodna na przyjęcie życia Bożego” (ES 57).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, dźwigający się z trzeciego upadku, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja dziesiąta – Obnażenie
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Dajmy się ogołocić z własnych upodobań

„Jezus stał się człowiekiem, aby być dla nas drogą. Cóż więc należy czynić? Ze wszystkich sił opróżniać siebie: umartwiać zmysły, pamięć uwolnić od obrazów tego świata i poprzez nadzieję kierować ją ku niebu; umysł ogołocony z naturalnego badania i roztrząsań skierować ku Bogu w prostym spojrzeniu; wolę w miłości poddać woli Bożej. Łatwo się to mówi, ale pracą całego życia nie osiągnęłoby się celu, gdyby Bóg nie uczynił rzeczy najbardziej istotnej. Musimy jednakże ufać, że nie odmówi Swej łaski, gdy wiernie czynimy „to trochę”, co możemy. A „to trochę”, biorąc bezwzględnie, znaczy dla nas bardzo wiele. Musimy się przy tym strzec, aby nie badać i nie mierzyć, ile już na tej drodze postąpiliśmy. To wie sam Bóg” (ES 29).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, z szat obdarty, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja jedenasta – Ukrzyżowanie
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Dajmy się ukrzyżować tak, jak Bóg chce

„Jeśli się chce dzielić życie Chrystusa, musi się wraz z Nim przejść śmierć krzyżową; wydać się na ukrzyżowanie w cierpieniu i śmierci, tak jak je Bóg ześle czy dopuści. Im doskonalsze będzie to czynne i bierne ukrzyżowanie, tym głębsze zjednoczenie z Ukrzyżowanym i bogatszy udział w życiu Boga” (ES 30).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, bólem przeszyty przy ukrzyżowaniu, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja dwunasta – Śmierć Zbawiciela
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Wejdźmy w ciemność konania Zbawiciela

„Żadne ludzkie serce nie przeżyło takiej ciemnej nocy jak Syn Boży w Getsemani i na Golgocie. Żaden umysł ludzki nie może zgłębić niepojętej tajemnicy opuszczenia konającego Syna Człowieczego. Lecz Jezus może udzielić duszom wybranym czegoś z tej wewnętrznej goryczy. Jest ona udziałem Jego najwierniejszych przyjaciół, ostatnią próbą ich miłości. Jeśli nie cofną się w przestrachu, lecz pozwolą się wprowadzić w tę ciemną noc, stanie się ona dla nich przewodnikiem” (ES 32).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, osamotniony w konaniu, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja trzynasta – Zdjęcie z krzyża
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Boleść z powodu niemożności pomocy

„Musimy nauczyć się także i to znosić, że ktoś dźwiga swój krzyż, a my nie możemy mu ulżyć, co jest często trudniejsze niż cierpieć samemu” (ES 81).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, z krzyża zdjęty, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Stacja czternasta – Złożenie do grobu
– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie…
Cierpienie, konanie, grób prowadzą do życia

„W męce i śmierci Chrystusa ogień pochłonął nasze grzechy. Kiedy w to wierzymy, kiedy w płynącym z wiary oddaniu przyjmujemy całego Chrystusa, to znaczy, że obieramy drogę naśladowania Go i tą drogą kroczymy, wówczas poprowadzi On nas «przez Swe cierpienie i krzyż do chwalebnego zmartwychwstania». Tego właśnie doświadcza się w kontemplacji: przejścia przez ogień ekspiacyjny do szczęśliwego zjednoczenia w miłości. A to wyjaśnia podwójny charakter kontemplacji: jest śmiercią i zmartwychwstaniem. Po ciemnej nocy jaśnieje żywy płomień miłości” (ES 37).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu... – Jezu, złożony do grobu, naucz nas żyć w prawdzie.
Zmiłuj się nad nami Panie!

Modlitwa końcowa
Boże naszych ojców, napełnij nas wiedzą Krzyża, którą w przedziwny sposób ubogaciłeś św. Teresę Benedyktę w godzinie męczeństwa i spraw za jej wstawiennictwem, byśmy zawsze szukali Ciebie, Najwyższą Prawdę i aż do śmierci wytrwali w wierności Twojemu Przymierzu miłości, zawartemu we Krwi Twojego Syna, dla zbawienia wszystkich ludzi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Amen.